Saturday, March 8, 2014

In Medias Res (1)

Σίγουρα οι αναγνώστες μου (κανένας, αλλά δεν πειράζει, θα 'ρθείτε σιγά σιγά) θα αναρωτηθήκατε τι απέγινα, αν ζω ή αν ... ζω :) Αφού, λοιπόν, επιβεβαιώσαμε ότι ζω, θα ξεκινήσω από αυτό που άφησα στην μέση, ένα χρόνο τώρα.

Για την ακρίβεια, πριν περάσουμε σε σοβαρότερους προβληματισμούς, θα σας ξεκινήσω με την πρώτη μας εμπειρία στον χώρο του swinging γιατί, άγνωστο πως και γιατί, δεν αναφέρθηκε από την γυναίκα μου :)

Κάνοντας εγγραφή σ' ένα από τα  site του χώρου, αρχίσαμε να μπαίνουμε σιγά-σιγά στα πράγματα ...  
{Θα κάνω μια παρένθεση εδώ για να πω κάποια πραγματάκια επιπλέον για τον εαυτό μου. Είμαι ζηλιάρης αλλά είμαι και Καρκίνος, που σημαίνει ότι θα σου βγάλω τον καρκίνο μέχρι να μιλήσω αλλά κι ότι θα σου "τρίψω" στην μούρη ότι έχεις κάνει τα τελευταία 567 χρόνια! Είμαι επίσης πολύ κοινωνικός, εσωστρεφής κι επικοινωνιακός, κυρίως, όμως, μέσω από τον υπολογιστή. Από κοντά, μέχρι να λυθώ, μπορεί να περάσουν κάποιες ώρες μέχρι να νοιώσω άνετα και να βγω από το καβούκι μου. Αυτές οι παρενθέσεις θα συνεχίζονται καθ' όλη τη διάρκεια του ιστολογίου αυτού, οπότε έχε υπομονή. Κλείνει η παρένθεση}.

Το site διέθετε και chatroom και forum ανταλλαγής απόψεων. Από τα 2 αυτά εργαλεία ξεκινήσαμε να ψάχνουμε, να βλέπουμε, να ρωτάμε και να προσπαθούμε να καταλάβουμε. Σύντομα είχα πιάσει "φιλίες" και, μια που τότε δεν είχα Facebook λογαριασμό, έβγαζα όλη μου την επικοινωνία προς τα 'κει. Φυσικά και οι φωτογραφίες γυμνών γυναικών, σχημάτων ή παιχνιδιών (όπως θα τα λέμε από 'δω και στο εξής) μόνο αδιάφορο δεν με άφηναν!

(Πάλι πάω να ξεφύγω και να τα γράψω τα πράγματα όπως έχουν κατασταλάξει τώρα...Ας το ξαναπιάσω λίγο όπως το βίωνα τότε).

Γνωριστήκαμε -ηλεκτρονικά- με το πρώτο μας ζευγάρι. Ανταλλάξαμε καλημέρες και καθημερινά λόγια, οι 2 άντρες βασικά. Γνωριστήκαμε -πρόσωπο με πρόσωπο- σ' ένα πάρτυ καλοκαιρινό τον Σεπτέμβριο του 2012 που διοργάνωνε το συγκεκριμένο site για όλα τα μέλη του. Εντάξει, πιο ψάρια, χάνοι ήμασταν... Καθόμασταν σαν κούτσουρα και παρακολουθούσαμε και σχολιάζαμε. Ούτε να μας πλησιάσει κανείς, ούτε να πλησιάσουμε κανέναν εννοείται! Κάποια στιγμή εμφανίζεται ο Μ., ο άντρας του ζευγαριού, μ' αναγνώρισε (σιγά το δύσκολο θα μου πείτε αλλά οκ) και μας κάλεσε στο τραπέζι τους. Μας σύστησε στην γυναίκα του και την παρέα τους και κάτσαμε. Ακόμα αγχωμένοι αλλά γνωρίσαμε ένα άλλο ζευγάρι (η 3η μας αποκαλυπτική εμπειρία, που έγραψε η γυναίκα μου) και πιάσαμε κουβέντα. Η Κ., η γυναίκα του Μ., ούτε να με φτύσει εκείνο το βράδυ. Το ζευγάρι Μ+Κ ήταν κοντά στα 50, κανείς τους εμφανίσιμος, έστω, ο Μ. πολύ λαϊκός τύπος αλλά από εκείνους που το 'χουν στο μιλητό. Η Κ. τίποτα το ιδιαίτερο, καλό σώμα για την ηλικία της, πρόσωπο που φανέρωνε την ηλικία της και πολύ κοντό, "αγορέ" μαλλί....ότι χειρότερο για μένα. Τελειώνει το πάρτυ και συνεχίζουμε τις ζωές μας.

Τις επόμενες ημέρες άρχισα σιγά-σιγά να μιλάω με την Κ. στο chatroom και ν' αρχίσει να με "συμπαθεί", όπως έλεγε, και μας κάλεσαν σπίτι τους για φαγητό. Η γυναίκα μου, ως πιο έμπειρη και έξυπνη, δεν ήθελε να πάμε, γιατί φοβόταν ότι κάτι θα γινόταν... Με τις πολλές κουβέντες και διασφαλίσεις από μένα, πήγαμε. Ήταν άλλα 2 ζευγάρια, κάτσαμε, φάγαμε, ήπιαμε, εγώ το 'σκισα, η γυναίκα μου ήθελε να φύγουμε, εγώ όχι και κάπου εκεί τσακωθήκαμε. Όχι, μην τρομοκρατήστε, είναι όλα φυσιολογικά σ' αυτόν τον χώρο...όσο δεν είναι κι όλας :) Αντιφατικό? Μπορεί...εσείς θα μου πείτε.

Για να μην σας τα πρήζω με λεπτομέρειες συναντήσεων και άλλα αλατοπίπερα, η Κ. φαινόταν να κάνει σαν τρελή για μένα: χουφτώματα, γέλια, φιλιά στο στόμα, έξοδοι μαζί, από κοντά συνέχεια μην και της φύγω και τέτοια. Ο Μ. το 'παιζε ψιλο-άνετος και χαλαρός αλλά φαινόταν ότι δεν τρελαινόταν για την γυναίκα μου (με την έννοια του "τρελαίνομαι" για ένα καινούργιο ζευγάρι ή γυναίκα που γνώρισα και θέλω να την πηδήξω). Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι δεν πέταγα την σκούφια μου κι εγώ για την Κ. αλλά εκείνο το καιρό είχα μπερδέψει την πούτσα με την βούρτσα και πίστευα ότι, επειδή είχα οικειότητα μαζί της, στο κρεββάτι θα μου έβγαινε πολύ φυσιολογικά.

{Εδώ θ' ανοίξω μια ακόμα παρένθεση, ίσως λίγο πιο μεγάλη, για να σας ενημερώσω για τον αντρικό άγχος, το άγχος της μη-στύσης ή του πεσίματος κατά την ώρα του παιχνιδιού. Όποιος μου πει ότι δεν το έχει σκεφτεί, δεν του έχει περάσει από το μυαλό ή δεν το έχει πάθει, είναι μεγάλος Πινόκιο και μαλάκας! Καλώς ή  κακώς, εμείς τ' αγοράκια ή οι άντριδοι έχουμε μεγαλώσει μέσα στον ανταγωνισμό μας, με χαρακτηριστικό της νεαρής και εφηβικής μας ηλικίας, πόσο τον έχουμε. Εξ ου και μας κοροϊδεύουν οι γυναίκες (καλές κι αυτές αλλά δεν θ' ασχοληθώ τώρα μαζί τους). Το θέμα, όμως, αυτό δεν είναι κοινωνιολογικό αλλά βιολογικό, στο DNA μας που λένε. Πάντα το αρσενικό στην φύση παλεύει να νικήσει τα άλλα αρσενικά και να διεκδικεί τα θηλυκά, είναι νόμος αυτός. Το πρόβλημά μας, λοιπόν, είναι περισσότερο το αν θα έχουμε στύση και αν θα την κρατήσουμε, για να μπορούμε να αποδώσουμε όσο καλύτερα μπορούμε και κατ' επέκταση να ικανοποιήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε -αντικειμενικά, γιατί υποκειμενικά είμαστε όλοι φοβεροί γαμιάδες- την σύντροφό μας. Αυτό, δημιουργεί κι ένα υποσυνείδητο ή/και συνειδητό φόβο και ΚΑΝΕΙΣ δεν ξεφεύγει από αυτόν. Με την πάροδο του χρόνου και τις εμπειρίες αυτό μπορεί να βελτιωθεί αλλά επίσης μπορεί να εμφανιστεί κι εκεί που δεν το περιμένεις.}

Κανονίζουμε με τα πολλά να έρθουν σπίτι μας να παίξουμε, μεσημεριανή ώρα γιατί η γυναίκα μου είναι μεσημεριανός τύπος (δυστυχώς ;) ), να φάμε πρώτα κάτιτις και να πάρουμε το βάπτισμα του πυρός...Χαλαρά ντυμένοι, φαγάκι, κρασάκι, γέλια. Εγώ, σαν το ξυλάγγουρο. Ο φόβος που λέγαμε πριν συν ο φόβος της πρώτης φοράς και το άγχος του πως θα πάει, πως θα βγει....παράλυτος σχεδόν. Σε τέτοιες καταστάσεις είμαι μ' ένα σπινθηροβόλο βλέμμα αγελάδος και μηχανικών κινήσεων. Με τα πολλά κι αφού πέρναγε η ώρα, ξεκινήσαμε να δείχνουμε το σπίτι και καταλήξαμε στην κρεββατοκάμαρα. Πέσαμε οι 3 (ο Μ. ήρθε αργότερα), γδυθήκαμε, φιλιόμασταν, γλυφόμασταν, χαϊδευόμασταν...Η γυναίκα μου έχυσε μια φορά, η Κ. (νομίζω ότι) έχυσε κι αυτή μια φορά, γιατί πιο σιγανή ή μουγγή πεθαίνεις, κι αυτή, αλλά...

Εδώ υπάρχει το αλλά: οι άντρες της παρέας τα κάνανε σκατά. Ο Μ. καύλωσε στην αρχή αλλά μετά έγλυψε την γυναίκα μου και...παραιτήθηκε, νύσταζε είπε και δεν θυμάμαι τι άλλο. Δικαιολογίες του κώλου...Εγώ από την άλλη...Τίποτα, νάδα, νιξ, καθόλου, ντιπ για ντιπ. Ούτε η γυναίκα μου κατάφερε να με ανορθώσει!!! Πλήρης απογοήτευση, τρόμος, κόμπλα και δέσιμο κόμπος. Προσπάθησαν κάποια στιγμή οι 2 γυναίκες αλλά εγώ ακλόνητος, βράχος, σταθερή αξία...

Κάπως έτσι, τελείωσε η πρώτη μας εμπειρία στο swinging. Απογοήτευση και προβληματισμός...Μας αποθάρρυνε αυτό? Όχι καθόλου! Ο κώλος μας είχε όρεξη και γι' άλλα...